Had ik maar meer tijd genomen voor die eerste ontmoeting

Test het gedrag van de hond voordat de baby geboren is

Wist je dat bijna alle moeders na de geboorte van hun baby zeggen: ”Had ik maar meer tijd genomen voor die allereerste ontmoeting met mijn baby.”

Maar het ritme van het ziekenhuis, de verloskundige en de popelende familie en vrienden kunnen ervoor zorgen dat je jezelf opgejaagd voelt.

Hetzelfde geldt ook voor hondeneigenaren wanneer ze hun baby voor de eerste keer aan de hond voorstellen.

De kraamhulp staat al op de stoep of eigenaren hadden simpelweg bedacht dat hun hond misschien minder tijd nodig zou hebben. Met alle visites, hectiek en nieuwe geurtjes en geluiden in huis is het voor de hond een mega verandering waar we nauwelijks bij stil staan.

Om ervoor te zorgen dat die eerste ontmoeting een feestje wordt inplaats van chaos, wil ik je dan dan ook een waardevol tip geven.

Overigens ken ik veel meer vrouwen die eerst even aan hun kindje hebben moeten wennen, dan vrouwen die zeggen:
Ik was vanaf de allereerste seconde vertrouwd met mijn baby.”

Als een moeder alle rust krijgt om in haar eigen tempo haar naakte, pasgeboren baby te leren kennen, doet ze dat meestal in een volgorde. Eerst strijkt ze voorzichtig met haar vingertoppen door de haren. Dan volgt ze met een vinger de omtrek van zijn hoofd. Daarna zijn profiel. Vervolgens de nagels, vingers en tenen. Als laatste het lijfje.
(Bron: Oei, ik groei”)

In welke volgorde maak jij straks kennis met jouw baby?

En hoe lang trek jij daar voor uit?

Wat me ook fascineert en waar ik je een tip over wil geven is dat jouw hond ook een eigen volgorde zal hebben waarop hij jouw kindje onderzoekt. En dat het net zo belangrijk is om daar de tijd voor te nemen.

Interessant?

Heb jij al een idee van de volgorde van jouw hond waarop hij je baby zal onderzoeken?
Weet jij hoe lang jouw hond de tijd nodig heeft voor deze eerste ontmoeting?

Wanneer je dit al wel weet is dat heel fijn, want het is belangrijk. Maar als je het nog niet weet, dan is dat ook prima. Ik ga je namelijk een praktisch advies geven waarmee je uit de voeten kunt.

Het is belangrijk om te weten hoe je hond zal gaan reageren, omdat je dan bent voorbereid. En geloof me als ik zeg, een goede voorbereiding is het halve werk!

Ik wil een paar stappen met je delen die ik ook gebruik in mijn online programma “Maak jezelf en je WOEF babyproof” Weliswaar kan het hier niet zo uitgebreid, maar hiermee kun je al wel een eerste stap zetten.

Hoe ontdek je hoe jouw hond mogelijk op de eerste ontmoeting met de baby zal reageren?

Het vraagt even wat initiatief en tijd, maar nodig minstens twee keer een vriendin/zus of collega met een baby bij je thuis.

Het hoeft uiteraard geen pasgeborene te zijn, want dat zal niet altijd lukken denk ik :-). Zorg ervoor dat moeder en baby echt naar jou komen, ontvang hen in je eigen woonkamer, zodat het zoveel mogelijk een ‘real life-situatie’ is. 

Welk gedrag van jouw hond kun je mogelijk verwachten (denk hierbij aan opspringen, blaffen, janken, het likken van de baby) en wat is daarvoor op dit moment jullie oplossing?
Bedenk vooraf wat je van je hond verwacht als moeder en baby binnenkomen. Dus focus je op wat je WEL wil en niet op wat je NIET wil. Dat is niet het gemakkelijkste, maar het is wel veel leuker en je hond zal beter op je reageren. Bedenk minimaal drie dingen.

Wat heeft jouw hond nodig om het een succes te laten worden. Is dat een goede wandeling van te voren, een speeltje, een rustige plek in de woonkamer, of dat je hem voor een korte periode aanlijnt?

Instrueer je visite van te voren goed en zorg er in ieder geval voor dat je de volgende vragen vóóraf beantwoordt.

* Doe je dit samen met je partner of alleen? Wie stuurt de hond aan, wie ontvangt de visite? Mijn advies is om het samen te doen, je gaat immers ook straks allebei je hond en je baby begeleiden.
* Wil je dat moeder en baby blijven staan of wil je dat ze op een speciale plek in de woonkamer gaan zitten? Let hierbij altijd op de veiligheid.
* Hoe lang blijft de visite? (bedenk dat je deze ontmoeting alleen en vooral doet voor je hond en niet om bij te kletsen. Als dat betekent dat je de visite na een kwartiertje weer ‘dag’ moet zeggen omdat je hond het niet trekt of omdat je teveel moet mopperen, doe dat dan ook.)

Neem de tijd, ga langzaam en dan nog langzamer…zet een wekker om jezelf te vertragen.

Misschien heb je wel de vraag: ‘Cindy, kan ik het niet gewoon één keer doen?’

Ja, natuurlijk kan dat, maar als je het nu minstens twee keer doet, kun je zien of er bij jouw hond al een klein verschil is te merken in afname van opwinding, onrust of eventueel angst.

Het is trouwens heerlijk om mee te maken dat het een tweede keer al veel rustiger verloopt dan de eerste keer. En dat geeft vertrouwen. Bespreek het met je partner, beslis of het goed ging, of dat je wil dat het anders loopt.

ZORG ER ALTIJD VOOR DAT JE HET VEILIG HOUDT EN VOORKOM CORRECTIES NAAR JE HOND, DAT VERGROOT DE SPANNING.

MOCHT JE TWIJFELEN…DOE DAN IETS AAN DIE TWIJFEL EN NEEM GEEN ENKEL RISICO.

Mijn bovenstaand advies geldt alleen voor honden zonder bijtgeschiedens en/of gedragsproblemen naar kinderen!

Lees even verder, dan bied ik je een alternatief waar je ook mee aan het werk kunt, maar dan 100% veilig.

Lees wat Kim leerde uit een van de oefeningen die ik met haar deed.

“Wat de meeste indruk heeft gemaakt binnen het: “Maak jezelf en je WOEF baby Proof” programma is de uitgebreide les waarin je gaat nadenken (en gaat oefenen!) over hoe je wil dat de allereerste ontmoeting tussen hond en kind gaat verlopen.

Ik dacht: “Dat doe ik wel even”. Maar tijdens het oefenen was dat best wel pittig, de honden sprongen op en waren druk. Zo wil ik dat natuurlijk niet. Ik weet nu veel beter wat ik van mijn honden wil en wat ik daarvoor moet doen.”

– Kim Molenaar/ Zandvoort

Lijkt het je ook leuk om dit te doen met je hond? Of vind je het juist spannend?

Stel jezelf de vraag waarom je het spannend vindt.

  • Is er ooit iets gebeurd tussen jouw hond en kinderen en ben je geschrokken?
  • Of weet je al dat jouw hond bovengemiddeld druk reageert op kinderen?
  • Misschien ben jij of iemand die je goed kent ooit gebeten?

Ik heb klanten die als kind ooit zijn gebeten en nu ze zelf een kindje krijgen, de angst opnieuw boven komt.

En misschien is het voor jou en je hond nog een stap te ver om het echt in ‘real life’ uit te gaan voeren, maar mijn advies is dan wel om het er met je partner over te hebben, of met een goede vriendin.

Wanneer je wil, kun je het er natuurlijk ook met mij over hebben in een kosteloos’ baby-hond-screeningsgesprek.’

Wat je ook kunt doen is bij je nichtje/ buurmeisje een babypop lenen (het liefst eentje die ook echt kan huilen), vanaf €20 euro zijn ze in iedere speelgoedwinkel te koop en later wil je kind er mogelijk mee spelen.

Misschien denk je nu wel: ‘Cindy, mijn hond ziet echt wel dat het een pop is en geen echt kind ‘.

Dat klopt, bijna iedere hond heeft dat wel in de gaten, maar het gaat erom dat jij iets kostbaars en iets kwetsbaars in je armen hebt. Zodra je een pop in je armen hebt, ontstaat er automatisch een gevoel en daarmee ook een lichaamshouding, waar jouw hond mogelijk op reageert.

Als jij een beetje kunt acteren en dat zelfde gevoel oproept door een handdoek of een tros bananen vast te houden dan is dat ook goed.

Maar onderschat niet wat het met jouw hond doet als jij binnenkomt met iets dat echt belangrijk is voor jou. Alvast heel veel voorbereidende voorpret toegewenst,

Groetjes Cindy

P.s.

Wil je lekker voorbereid zijn, vind je het leuk om met je hond te trainen en wil je op éénlijn zitten met je partner voordat de baby komt?

Kijk dan eens op: “Maak jezelf en je WOEF babyproof” . Mocht je twijfelen of nog vragen hebben. Je bent van harte welkom met al je vragen, groot en klein.