Geef jij ook wel eens het advies aan eigenaren van een bange hond om kinderen te vermijden?

In deze blog leg ik uit wat je als instructeur kunt doen wanneer je cursist je vertelt dat de hond bang is voor kinderen. Je wilt je cursist goed op weg helpen, of dat nu betekent dat je zelf met de hond aan de slag gaat óf zorgt voor een goede doorverwijzing.

Lees in ieder geval waarom het ‘vermijd-advies’ alleen ontoereikend en onrealistisch zal zijn. Vorige week kreeg ik een vraag binnen van een ongeruste eigenaresse van een Toller van bijna een jaar oud.

Ze schreef me het volgende:

“Hallo Cindy,
Ik las jouw artikel over kinderen en honden in het tijdschrift Onze Hond.
Mijn hond heet Aisa en is een Nova Scotia Duck Tolling Retriever van bijna 12 maanden. Al een tijdje lijkt ze kinderen uit de weg te gaan en onlangs gromde ze ook. Ik kan duidelijk zien dat ze angst heeft. Wat kan ik doen om te voorkomen dat het erger wordt?
Graag wil ik haar over haar angst heen helpen, maar ik zou niet weten wat ik wel of niet moet doen. Binnen onze kynologen vereniging kreeg ik het advies om Aisa in bescherming te nemen en kinderen te vermijden.
Maar hoe pak ik dat aan? Ik vind het contact met kinderen ook juist zo waardevol.
Is het mogelijk om hier een gesprek over te hebben?
Jennifer

De allereerste stap is het bespreekbaar maken dat de hond niet altijd dol is op kinderen. Dat moet uit de taboesfeer.

Ten eerste is het geweldig dat deze eigenaresse de signalen oppakt voordat haar hond echt uitvalt naar een kind. Daarnaast schakelt ze ook hulp in. Ik vind dat knap omdat je ook kunt denken:

Mijn hond is nog jong, het zal vanzelf wel voorbij gaan. Daarnaast wil ik niet dat mensen mijn hond zien als gevaarlijke hond.

Ze zocht als eerste hulp in de kring waar ze al bekend was en ze stelde aan de Kynologenvereniging haar vraag. Ze kreeg het antwoord dat ze haar hond in bescherming diende te nemen. Dat is een advies waar ik helemaal achter kan staan.

Maar dan heb je het tweede deel van het advies. Een principe dat nog legio hondenscholen en -verenigingen hanteren: De hond moet gewoon maar aan kinderen wennen, wees daarin niet te flauw. Wanneer we geen rekening houden met de signalen die een hond afgeeft in relatie tot kinderen, creëren we zelf een gevaarlijke situatie. Er is niets gevaarlijker dan een hond dwingen en pushen om in de nabijheid van een kind te verkeren.

Je hond ondersteunen en in bescherming nemen is dus een goed advies. Niets dan lof voor dit gedeelte van het advies van de kynologen vereniging.
Maar het is het tweede advies van de vereniging waar ik niet achter kan staan.

Vermijd het vermijd-advies

Deze eigenaresse kreeg het advies om contact met kinderen te vermijden. En al is het uit de weg gaan van kinderen na een bijtincident een goede interventie voor de korte termijn; op lange termijn is het vermijden van de kinderen allesbehalve een goede oplossing.

Ik geef je twee redenen:

Als eerste rijst bij mij de vraag: Hoe kun je met 2,5 miljoen kinderen in Nederland ervoor zorgen dat je ze vermijdt?

Juist een Toller, met zijn knappe verschijning en zijn mooie oogjes, zal als een magneet kinderen aantrekken. Dus hoe realistisch is het dat je kinderen kunt vermijden? Op iedere straathoek is wel een kind te vinden.

Los van het feit dat het niet haalbaar is, zorgt het ‘vermijd-advies’ er ook voor dat dat de eigenaren inboeten op hun sociaal leven. Zijn er niet op iedere verjaardag of visite kinderen te vinden? Kom je kinderen niet tegen in ieder restaurant of café? Waar kunnen deze eigenaren nog naar toe, wanneer ze het advies hebben gekregen om kinderen te vermijden?

Maar veel belangrijker nog is het om stil te staan bij de vraag:

Wat als deze eigenaresse uitsluitend investeert in het ontlopen van kinderen, maar nooit iets anders bijleert? Stel je voor dat ze nooit leert hoe ze haar hond in bescherming kan nemen én hoe ze het contact aangaat met kinderen.

Wanneer ze deze vaardigheden niet bijleert, bestaat er een grote kans dat deze eigenaresse in korte tijd een spanning voor kinderen zal ontwikkelen. Ze zal ze op afstand proberen te houden, ze zal proberen weg te lopen. Maar sommige kinderen komen je achterna.

En wat als je op het terras zit met je hond en er komen twee kinderen die vragen of ze de hond mogen aaien. Wat doe je dan?

De spanning en nervositeit die de eigenaresse zal ervaren zal haar hond direct oppakken en overnemen. En de associatie vanuit de hond met kinderen wordt slechter. Het risico op een bijtincident neemt toe. En dat maakt dat het advies van het vermijden van kinderen zonder training, zonder verdere strategie geen goed advies is.

Welk advies geef je dan wel als hondenprofessional?

Hieronder geef ik drie adviezen die voor ons (de kind-hond-professionals en mijzelf) leidend zijn in het werken met honden, eigenaren en kinderen. Ik zeg niet dat dit de enige manier is, maar ik wil je i.i.g. inspireren om na te denken over het advies dat jij in de toekomst kunt geven, mocht een dergelijke kind-hond vraag aan jou gesteld worden.

Mocht je nog meer willen bijleren over honden en kinderen, wees van harte welkom om contact met me op te nemen via info@dierbareontmoetingen.nl

  1. Iedere verandering begint met een goed gesprek.

Ik ben ervan overtuigd dat ieder advies over honden en kinderen begint met een goed gesprek. Niet snel even tussendoor een vraag beantwoorden, niet snel even op het einde van de training; nee, echt een goed gesprek. Ik denk dat een veel gemaakte fout is dat we advies geven terwijl we te weinig informatie hebben. De kind-hond professionals die bij ons in opleiding zijn, leren om in een kind-hond-screeningsgesprek op gestructureerde manier het probleem op tafel te krijgen en pas dan een advies te geven. Er staat te veel op het spel om dat ‘even snel’ te doen.

Tip: Introduceer een kind-hond uur op je hondenschool/vereniging, zodat je structureel tijd inplant voor vragen rondom honden en kinderen.

  1. Stel in ieder geval altijd de vraag…

Tijd of geen tijd, stel in ieder geval altijd de vraag wat de eigenaar zelf al heeft geprobeerd om de angst voor kinderen te verminderen. Aan de hand van deze informatie kun je een betere inschatting maken of jij degene bent die deze cursist verder kan helpen of dat je wil doorverwijzen. Je kunt je voorstellen dat er veel meer opties zijn om te helpen wanneer de eigenaar nog niets heeft geprobeerd, dan wanneer je cursist zegt dat ze al drie professionals heeft ingeschakeld. Stel daarom dus altijd de vraag: ‘”at heb je zelf al gedaan/ geprobeerd om het probleem te verhelpen/verminderen?”

  1. Verbreed je vermijd-advies

Wanneer je i.v.m. veiligheid ervoor kiest om het ‘vermijd-advies’ te geven, zorg er dan voor dat je de eigenaar ook leert hoe hij/zij om kan gaan met naderende kinderen en hoe hij/zij het beste kan reageren wanneer de hond onverhoopt toch uitvalt of gromt. Verbreed je advies, zodat jouw cursist met dit advies kan functioneren binnen een maatschappij met 2,5 miljoen kinderen.

  1. Een goede verwijzing is GOUD waard

Merk je dat je niet goed weet hoe je kind-hond problemen aan kunt pakken of vind je het een te grote verantwoordelijkheid om advies te geven, zorg dan voor een goede doorverwijzing. Te vaak krijgen hondeneigenaren een goed bedoeld, maar half advies aangereikt waarmee ze grote risico’s nemen. Ik vind het van professionaliteit getuigen wanneer je een grens trekt in wat je aan kan én aan wil gaan.

Ik ben goed in het werken met kinderen, ouders en honden, maar wanneer er bij ons een casus binnenkomt van het type Molosser/ Berghond, verwijs ik regelmatig door naar gedragstherapeuten die daar meer ervaring mee hebben. Een goede doorverwijzing getuigt van betrokkenheid en professionaliteit en jouw cursist zal je dankbaar zijn en voor goede mond-tot-mond reclame zorgen.

Heb je vragen rondom honden en kinderen, of wil je doorverwijzen?

Je mag me altijd een mailtje sturen op info@dierbareontmoetingen.nl wanneer je iemand wil doorverwijzen. Ik stel dan drie vragen waarna ik voor jouw cursist een vrijblijvend en kosteloos kind-hond-screeningsgesprek organiseer met een kind-hond-professional in Nederland of België.

Namens alle honden, kinderen en hun eigenaren: dank je wel dat je hen zo goed op weg helpt.

Dierbare Groet

Cindy

P.S. We krijgen veel vragen rondom het werken met kinderen, en over hoe je je bedrijf kunt uitbouwen. Wanneer je nu niet goed weet hoe te starten of je wilt eens over je carrière sparren, dan nodigen we je van harte uit voor een gratis telefonisch SPAR-GESPREK.
In dit gesprek neem ik 3 waardevolle punten met je door zodat je een 1ste stap kunt zetten.
Klik op: https://dierbareontmoetingen.nl/hondenprofessional/spar-gesprek/