Hoe te reageren als je kind je iets vertelt ten nadele van je hond

Als kinderen iets ten nadele van de hond zeggen, hebben ouders/hondeneigenaren daar vaak moeite mee. Uitspraken als: “Je zal het er wel zelf naar gemaakt hebben,” of: “De hond bedoelt het niet zo”, liggen al snel op onze lippen.

Is dat ook zo? In ieder geval is het belangrijk voor kind én hond om deze signalen serieus te nemen. In dit artikel leg ik je uit hoe je als eigenaar kunt reageren, maar ook wat je als hondenprofessional kunt opnemen in je werkwijze.

Kiki (10 jaar) en haar moeder zitten na school aan tafel. “Balou gromde vandaag weer naar mij toen ik thuiskwam,” zegt Kiki.
“Welnee, dat was geen grommen,” antwoordt Joke.
“Jawel! Net zoals de vorige keer toen ik alleen thuiskwam en jij er nog niet was, gromde hij nu ook weer,” benadrukt Kiki.
“Ja maar, dat is toch niet echt grommen. Hij is dan een beetje bang voor jou en hij ziet de woonkamer dan als zijn plek. Bij mij doet hij dat nooit,” probeert Joke te verzachten.
“Maar bij mij dus wel,” zegt Kiki stellig.
“Ik zou me er maar niets van aantrekken, op andere momenten vindt hij je wel lief,” antwoordt haar moeder.
Kiki zucht, staat op van tafel en loopt weg.

We zitten aan tafel bij Kiki en Joke, ik ben te gast in hun B&B.

Dit maak ik vaak mee; een kind maakt iets mee met de eigen hond waar het kind van schrikt, verbaasd over is of niet begrijpt. Wanneer kinderen dat delen met hun ouders en iets ten nadele zeggen over de hond, hoor ik ouders regelmatig zeggen:

“Ja maar, onze hond bedoelt dat niet zo…”
“Jij doet toch ook wel eens iets wat niet mag?”
“Je bent toch niet bang voor hem?”

Met deze opmerkingen brengen we het kind eigenlijk tot zwijgen. Dat is niet onze bedoeling, maar we doen het wel vaak. We doen dit omdat:

• Het niet leuk is om te horen dat je hond iets deed waarvan een kind is geschrokken. We bedekken het gedrag vervolgens graag met de mantel der liefde.
• Veel mensen zijn reactief en niet preventief. Dat betekent dat we vaak pas handelen wanneer een hond heeft gebeten én niet handelen bij de eerste signalen.
• Maar bovenal bestaat er onder veel eigenaren zelf een taboe om te bespreken dat hun hond niet altijd goed is met kinderen.

Veel hondeneigenaren zwijgen hier zelf over en zetten dat door in het contact met kinderen.

Maar wat zijn de gevolgen als we een kind proberen het zwijgen op te leggen?

Wat kan er gebeuren wanneer Kiki zou besluiten om in de toekomst dan maar haar mond te houden? Laten we hier eens bij stil staan.

Kiki deelt met haar moeder het signaal dat Balou soms naar haar gromt wanneer ze alleen thuiskomt. Kiki krijgt daarop van haar moeder indirect de boodschap dat ze de signalen van Balou niet zo serieus hoeft te nemen. En wat kan er naar verloop van tijd gebeuren wanneer Kiki het grommen ook niet serieus neemt? Juist, de kans op een bijtincident neemt toe.

Dus het is heel belangrijk dat Kiki serieus wordt genomen zodat zij Balou ook serieus neemt in zijn signalen.

Hoe te reageren als een kind je iets vertelt ten nadele van de hond?

Hieronder volgen twee adviezen, zodat je bent voorbereid wanneer een kind ook eens naar jou toekomt met iets ten nadele van je hond. Deze adviezen kun je toepassen op de kinderen in je eigen leven, maar wanneer je werkzaam bent als hondenprofessional mag je het ook gebruiken in kind-gesprekken of overdragen aan de (groot)ouders.

Mocht je daarbij hulp nodig hebben of daar meer over willen leren, voel je welkom om contact op te nemen via support@dierbareontmoetingen.nl

Advies 1: Tel tot 10

Wanneer een kind iets met mij deelt over wat zij niet prettig vindt in het contact met de hond heb ik een simpele vuistregel:

De eerste 10 seconden houd ik mijn mond. Wat het kind ook zegt, wat ik er ook van vind, ik houd mijn mond. De te snelle reactie van Joke op haar dochter is heel herkenbaar en menselijk.

Kinderen vragen en vertellen de hele dag door. Maar ondertussen dienen we als volwassenen wel de boodschappen op te ruimen, iemand te bellen en het eten te koken. Daardoor komt het voor dat je al snel een reactie geeft zonder echt te luisteren. Maar dat écht luisteren is enorm belangrijk, zodat het kind kan uitspreken en gehoord wordt.

1. Houd je mond (in ieder geval voor 10 seconden)
2. Geef het kind een compliment dat zij de moeite neemt om dit met je te delen. Veel kinderen zijn dan extra gemotiveerd om uit precies te leggen wat er is gebeurd.
3. Stel minstens drie open vragen, zodat je kunt achterhalen wat er is gebeurd. (Waar was je precies, wanneer gebeurde het, wie waren erbij, wat gebeurde er, wat deed de hond etc.)
4. Besluit of het ging om een onschuldige en eenmalige gebeurtenis óf dat je in actie dient te komen. (Het kán een keer gebeuren dat een hond gromt, een kind omverrent, in de kleding hapt, maar zodra het vaker dan eens gebeurt, vind ik dat je in actie mag, en wellicht moet, komen.)

Advies 2: kom in actie

Kiki geeft aan dat Balou vaker naar haar gromt. Tijd dus om in actie te komen.

De reden dat Joke er niets aan doet, is omdat ze niet goed weet wat ze eraan kan doen. Zodra ze dat toegeeft, is ze al voor de helft op weg. Want alles is te leren.

Mijn advies, als gedragstherapeut voor kind en hond, is dit: ik zou samen met Joke en Kiki een advies ontwikkelen vanuit de gezinsdriehoek.

Een goed advies vanuit de gezinsdriehoek betekent dat zowel het kind, de hond én de ouder een oplossing aangeboden krijgen die bij hen past en hen betrokken maakt.

Wanneer ik één partij – één hoek van de driehoek – oversla, zal het probleem nooit opgelost worden. Er dient samenwerking te ontstaan en de betrokkenheid van alle partijen is even belangrijk.

In de situatie van Kiki, Balou en Joke zou mijn advies op het volgende neerkomen:

 

Het kan zijn dat je bij de bovenstaande adviezen denkt: ik zou het heel anders aanpakken. Dat kan. Er is niet één manier op dit probleem op te lossen. Maar ik wil je wel vragen om ervoor te zorgen dat het kind altijd gezien en gehoord wordt, én dat je een aanpak hebt waarbij zowel de hond, het kind én de volwassene betrokken zijn.

Wanneer je daarvoor zorgt, zal het probleem tussen hond en kind direct minder worden.

Want bij problemen tussen hond en kind is het samenwerken met een kind vele malen effectiever dan je alleen te focussen op het trainen van de hond.

Succes en veel plezier.

Dierbare groetjes

Cindy

Hieronder vind je nog enkele manieren waarop we je kunnen helpen. Kijk maar eens of er iets voor je bij zit.

1. Online training voor hondeneigenaren. ‘Wat als je hond gromt of uitvalt naar een kind’. Ontvang een 8- stappen script waarmee je goed en adequaat reageert wanneer het een keertje mis gaat tussen je hond en een kind en voorkom dat de situatie uit de hand loopt.

Kijk even voor meer info: https://dierbareontmoetingen.nl/hondeneigenaren/online-training-hond-gromt-naar-kind/

2. Heb je ook een mooi honden verhaal om te delen? Dat vinden we super. Klik even door voor meer info en hoe je het in kunt sturen op: https://dierbareontmoetingen.nl/hondeneigenaren/blogs-voor-door-hondeneigenaren/

* Lees je deze blogs als hondenprofessional?
Kijk dan eens naar onze gratis WEBINARS waarin we onze beste technieken & adviezen met je delen, zowel in het opbouwen van je bedrijf in de hondenbranche als in het knettergoed communiceren met kinderen:
https://dierbareontmoetingen.nl/hondenprofessional/webinars/