Deze zondagse overweging gaat over liefde voor mensen, voor dieren… maar ook over de zorgen die je over hen kunt hebben. En hoe je piekeren en bezorgd zijn kunt verwarren met houden van.
Lees hieronder het verhaal over Jacky en overweeg voor jezelf wat je ervan vindt.
Vorig jaar verbleven we 5 maanden in een oppashuis in België.
Terwijl de eigenaresse overwinterde in India zorgden wij voor haar beestenboel. Deze telde 2 katten, 4 kippen, 2 paarden én 2 honden. Ziva, de Tervuerense Herder van 13 jaar en Jacky de Jack Russel van 4 jaar oud.
Al in de eerste 2 dagen viel het ons op dat Jacky niet echt goed in haar velletje zat.
Zodra we haar hondenriem pakte, blafte en danste ze om ons heen. Maar zelfs bij een korte wandeling hijgde ze enorm en op de terugweg ging ze op straat liggen. We waren ontsteld 😳.
Het was pas onze tweede oppasdag en nog maanden te gaan. Er klopte iets niet.
Wat een zorg voor het beestje voelden we in ons op komen. De eigenaresse was amper in Goa aangekomen toen ze ons al aan de telefoon had.
Na goed overleg, kwamen we met 5 verschillende zware medicijnen en een puffer thuis van de dierenarts. De diagnose was niet goed. Vocht op de longen door een chronische hartkwaal die nu pas zichtbaar werd doordat we met haar naar het bos wandelden.
De eigenaresse woonde op een groot terrein waarop de honden altijd losliepen. Echt gewandeld werd er niet. Daardoor was het niet opgevallen dat Jacky nauwelijks rende en snel buiten adem was.
Een periode van zorg brak aan. Moeilijke en verdrietige berichtjes met de eigenaresse. Af en aan reden we met Jacky naar de dierenarts. En iedere 2 uur moest ze wel een pil of een puf.
Jacky hijgde continue.
De dierenarts vertelde ons rekening te houden met een afscheid…😔
Ik maakte me zorgen. Van slecht slapen tot uren bij Jacky op de bank zitten en overleggen met alle partijen.
Mijn gedachten gingen in een rondje, net als toen onze eigen hond Veda door nierfalen plotseling hartstikke ziek werd. Van de ene zorgcirkel om de hond, naar de andere zorgcirkel voor de eigenaresse. Die had het natuurlijk ontzettend moeilijk en zat alleen in India.
Het was zo logisch en legitiem om mezelf zorgen te maken. Toch?
En terwijl ik op de bank zat, met Jacky tegen me aan, dacht ik aan iets wat ik laatst had gelezen.
“De meeste mensen verwarren de emotie van zorgen met de emotie van liefde.
Ze denken dat zorgen maken over een mens of dier betekent dat ze van ze houden.”Abraham Hicks
Die zin had me gepakt. Nu ik me zorgen maakte, kwam dit opnieuw omhoog. Wie hielp ik hiermee?
Ik weet niet wat het bij jou doet als jij je ergens zorgen over maakt. Zelf ben ik vooral bezig met het controleren van de toekomst. Dat doe ik door me het slechtste scenario in te beelden. Dan kan ik me daar op voorbereiden… En daardoor nemen de zorgen natuurlijk alleen maar toe. De stress stijgt en de spanning gaat in mijn lijf zitten.
Door er veel over na te denken, te piekeren, hoop ik tot een oplossing te komen. Maar in dit geval hadden we alles gedaan wat we konden en was er verdrietig genoeg geen oplossing.
Ik verplaatste me in Jacky die dicht tegen me aan lag.
Was het fijn of helpend voor haar wanneer ik mezelf zorgen maakte? Haar vanuit die emotie en stress de medicatie toediende, bij haar zat en haar streelde?
Of zou ik haar meer helpen door gewoon alles met een liefdevolle emotie te doen?
En ik stelde mezelf de vraag:
Wie of wat zou ik om me heen willen hebben als ik zo ziek zou zijn?
Een beetje ver gedacht misschien, maar het werd me wel duidelijk.
Zou ik iemand om me heen willen die zich zorgen maakt óf iemand die me liefheeft?
Ik wist het wel.
En jij?
Zou je het verschil merken of voelt het voor jou hetzelfde?
Bij de emotie van ‘liefhebben’, voel ik mijn hart groter worden en mijn lijf ontspannen. Bij de emotie van ‘zorgen maken’, voel ik mijn hart minder sterk of zelfs wat verstijven.
Dus als het mij niet goed gaat, hoop ik op liefde van anderen i.p.v. hun zorgen.
Jacky heeft nog enkele weken geleefd. Met liefde en aandacht hebben we haar bij haar eigenaresse achtergelaten die uit India terugvloog om afscheid te nemen.
Als het niet goed gaat met je hond, overweeg eens wat je aan het geven bent, jouw zorgen of jouw liefde.
Dierbare groet,
Yvonne