Afgelopen week was een van onze studenten ‘leeggelopen’ tijdens een huisbezoek met 2
kinderen en een pup van 10 weken.
Dat kan wel eens gebeuren, kinderen kunnen behoorlijk veel van je vragen en het is ook helemaal niet erg.
Maar gebeurt het vaker, dan is het goed om eens te kijken naar hoe je het precies aanpakt. Én om te
onderzoeken of jouw training ook echt past bij de vraag van het gezin.
Want als je vaker leegloopt dan kan het zijn dat je het uiteindelijk niet meer leuk vindt om met
kinderen te werken. Dat is super zonde en ook helemaal niet nodig, want er is van alles aan te doen.
Ik geef je graag een paar tips die je energie besparen en je werk mogelijk nóg leuker maken.
Onze student had een doorverwijzing ontvangen van de hondenschool waar zij een aantal uren voor
werkt. Via de hondenschool kreeg ze het verzoek om een pup van 10 weken oud (een labrador/herder) 3 privé trainingen te geven.
Toen ze binnenstapte werd ze verwelkomd door de ouders én door 2 kinderen van 10 en 13 jaar. De kids stonden te trappelen om te starten. Maar dat is nogal een verschil, een puppytraining
geven aan een volwassene óf een puppytraining geven met daarbij nog eens 2 kinderen.
Daar kwam nog eens bij dat ze opmerkte dat de kinderen hun vader sterk overheersten en
heel veel aandacht vroegen.
Vader leek hen niet aan te kunnen en moeder hield zich in deze situatie op de vlakte. Het kwam over
alsof moeder gebukt ging onder psychische klachten.
De training verliep goed, er werd gewerkt vanuit de gezinsdriehoek, maar onze student kwam
‘gesloopt’ thuis.
Tijdens een Q&A (dit zijn online sessies waarbij we met de studenten samenkomen) vertelde zij
haar verhaal en vroeg ze ons:
“Hoe zorg ik ervoor dat ik tijdens zo’n training niet de opvoeding van de ouders overneem? Want dat is toch de taak van de vader en de moeder?
Klopt jouw aanbod wel met de vraag van het gezin?
Ik snapte heel goed dat ze die vraag stelde, maar eigenlijk was het probleem dat een puppytraining
niet afdoende was voor dit gezin. Er was meer nodig.
Maar omdat ze geen kind-hond-screeningsgesprek (oftewel: geen belletje) had gevoerd wist ze dat niet. Ik leg even uit wat ik hiermee bedoel.
Iedere student die bij ons een programma volgt, leert als eerste een goed telefonisch kind-hond-
screeningsgesprek te voeren met de ouders.
Dit is een telefonisch gesprek waarbij je methodisch uitvraagt wat het probleem is. Je bepaalt o.a. of
het probleem bij de hond ligt, bij het kind, de ouders óf bij alle drie. Je geeft een voorlopig advies vanuit de gezinsdriehoek en pas als dat aansluit doe je jouw aanbod.
Onze student vertelde me dat ze dit belletje niet had gedaan omdat de casus was doorverwezen en
het leek te gaan om een eenvoudige puppytraining.
Maar hoe eenvoudig de situatie ook lijkt, het kan nooit zijn dat je bij een gezin binnen stapt zonder
hen goed gesproken te hebben.
Het verzamelen van informatie en het kaderen van verwachtingen en het juiste aanbod doen is super
belangrijk voor je eigen werkplezier, maar ook voor die van jouw klant en hun (klein)kinderen.
Onze student was nooit akkoord gegaan met slechts een puppytraining van 3 lessen, als ze had
geweten wat ze nu wist.
De start is niet vlekkeloos verlopen door het gebrek aan informatie. Dat is jammer, maar niet erg,
want dat kan ze nog rechtzetten en dat gaat ze ook doen.
Om te voorkomen dat je in zo’n zelfde situatie terecht komt wil ik je de volgende tips geven:
- Voer altijd een kind-hond-screeningsgesprek om de juiste informatie naar boven te halen en
pas in het gesprek te bepalen welk aanbod passend is. - Krijg je een doorverwijzing? Spreek met je doorverwijzer af dat je altijd, zonder uitzondering,
de eigenaren telefonisch vooraf wil spreken. - Vind je doorverwijzer dat een probleem? Onderzoek zijn/haar bezwaar. Ga daarover in
gesprek, maar wijk niet af van je standaard belmoment.
Maak het voeren van kind-hond-screeningsgesprekken een vast onderdeel van je werk. Zie het niet als een intake of als het stellen van een diagnose, zie het echt als een eerste screeningsgesprek
waarbij je onderzoekt of je deze eigenaren kunt helpen én hoe je ze het beste kan helpen.
Ik heb de afgelopen jaren honderden kind-hond-screeningsgesprekken gevoerd. Werd iedereen een
betalende klant? Nee, absoluut niet. Maar het waren stuk voor stuk prachtige gesprekken.
Kost dat dan niet veel tijd? Ja absoluut, het kost jou en de potentiële klant tijd, maar een goed
kind-hond-screeningsgesprek is goud waard.
Succes!
Groetjes Cindy
P.S. Ik help hondenprofessionals om leuk en goed kinderen, hun honden en ouders te helpen, zodat
kinderen en honden veilig en gelukkig zijn én professionals hier succesvol in worden.
Zou je hier mijn hulp bij willen? We krijgen veel vragen rondom het werken met kinderen, en over hoe je je bedrijf kunt uitbouwen. Wanneer je nu niet goed weet hoe te starten of je wilt eens over je carrière sparren, dan nodigen we je van harte uit voor een gratis telefonisch SPAR-GESPREK.
In dit gesprek neem ik 3 waardevolle punten met je door zodat je een 1ste stap kunt zetten.
Klik op: https://dierbareontmoetingen.nl/hondenprofessional/spar-gesprek/